Kunstenaar Sandra de Groot maakt voor Groningen Ontwerpt voor Verroest een installatie van materiaal uit de winkel, plastic en afgekeurd textiel. Je ziet het eindresultaat bij de winkel tijdens de designroute op zondag 3 november.
GO!
1. Kun je kort jezelf en je werk omschrijven?
Ik ben Sandra de Groot, interdisciplinair beeldend kunstenaar en docent beeldende vakken. Atelier Chaos is mijn eigen label. Chaos staat voor diversiteit, crossovers met betrekking tot verschillende disciplines in kunst en design. Mijn werk is een wisselende combinatie van textiel, fotografie, installatie, collage en non-fashion. Autonomie en conceptuele vrijheid zijn hierin fundamenteel. Ik werk graag aan meerdere projecten tegelijkertijd.
Momenteel gaat er veel aandacht uit naar mijn handgeknoopte touwsculpturen (kNOTs genaamd), omdat deze nationaal en internationaal in de schijnwerpers zijn komen te staan na mijn deelname aan de Salone del Mobile, de designbeurs in Milaan vorig jaar. Naast mijn eigen label werk ik tevens samen met cross media kunstenaar Oscar Venema en vormen we kunstenaarsduo ZKUMM. Uit deze collaboratie ontstaan ‘large scale artworks’
2. Aan welke opdracht werk je en voor welke winkel?
Ik construeer een installatie voor de entree van de winkel van Sander, eigenaar van Verroest. De winkel verkoopt items met een verleden, een verhaal. Ieder object is getekend door historie. Sander redt ze, knapt ze op en geeft ze een tweede leven. Verroest werkt op deze wijze al circulair. Een afvalstroom aan plastic en/of anderszins heeft Verroest niet. De items zijn veelal (een combinatie) van hout, glas en staal en worden in hergebruikt textiel geïmporteerd. Ik borduur verder op hetzelfde concept door authentiek vintage textiel een nieuwe podium te geven.
3. Met welk afvalmateriaal ga je werken en waarom?
Voor mijn installatie zal een stalen bedframe uit de collectie van Verroest de drager worden. Het werk wordt verder opgebouwd uit een afvalstroom van textiel en plastic, verkregen van diverse Groninger ondernemers. De afvalstroom textiel is enorm groot. De keuze om textiel te gebruiken komt voort uit een fascinatie voor filament. Textiel is gewillig en laat zich gemakkelijk (om)vormen tot wat ik voor ogen heb voor mijn ontwerp.
Bovendien ben ik van mening dat we teveel textiel consumeren en te weinig hergebruiken. Als we dan ook nog eens beseffen dat de productie van textiel/kleding zorgt voor 10 % van de wereldwijde C02-uitstoot… Met mijn ontwerp poog ik bewustwording bij de toeschouwer te creëren. De afvalstroom aan plastic is tevens omvangrijk en veel ondernemers kampen met dit probleem. Het was voor mij daarom ook een vereiste om een grote hoeveelheid plastic letterlijk te verweven met textiel.
4. Waar haal je je inspiratie vandaan?
Inspiratie komt tot mij in alle vormen. Vanuit het niets lijkt veelal een geniaal idee te ontstaan en vanuit iets komt het soms tot niets. Laat ik zeggen dat ik mij door alles wat ik doorgaans beleef, zie, hoor en voel laat beïnvloeden, bewust en onbewust. In de natuur laat ik mijn ideeën en gedachten resetten, waardoor er ruimte ontstaat voor nieuw materiaal. Het concept voor mijn installatie ontstond toen ik met mijn hoofd letterlijk in een grote zak met afgekeurd en afgedankt textiel hing en geconfronteerd werd met een wirwar aan mooie patronen, texturen en vormen van zelfgemaakte mutsen, sokken en sjaals. Hét grote besef van de hoeveelheid tijd/uren van ambacht en ijver.
Garens, weefsels, steken en stiksels, met compassie gemaakt en gedragen, verdienen nogmaals een plek. Niet vermalen of verknipt, maar ongeschonden en gerangschikt op kleur en vorm – tot een groot ‘landscape DNA’. Een ode aan de onbekende makers van ieder afzonderlijk stukje textiel vormen de basis voor dit ontwerp, door mij slechts gecomponeerd en gepositioneerd.
Plastic zal fungeren als (gevlochten) drager en volume voor het warme, aangename textiel. Een contradictie in materialen, welke samen het fundament vormen van betekenis en esthetiek. Dat wat men ziet is slechts ten dele waargenomen.
5. Wat vind je van het thema gastvrij (met de deuren dicht)?
Het achttiende eeuwse pakhuis waarin Verroest is gevestigd heeft een prachtige gevel. De deuren staan altijd open (er is geen warmtebron) en het geheel heeft een vriendelijk karakter. Het pand ligt echter wat verscholen en om meer zichtbaar te zijn vanaf de winkelstraat worden items voor de winkel geplaatst.
De circulair-installatie zal dusdanig worden gepositioneerd, dat het winkelend publiek een aangename warme ervaring opdoet bij het aanschouwen en betreden van de binnenplaats. Gastvrijheid als boodschap: wees welkom. Ervaar een positieve beleving van circulariteit en een transparant dialoog, telkens weer een eerlijk nieuw begin voor uniciteit en authenticiteit.
Sandra is de derde ontwerper die we voorstellen. De andere ontwerpers Aniek Kroes en Carmelita Gonesh volgen nog. Hou onze site en socials in de gaten!
Meer over het project Groningen Ontwerpt lees je hier.
Fotografie: Janna Bathoorn.